Antik çağlardan beri enginara çok faydalı bir sebze gözü ile bakılmıştır.
BURSA Gemlik kurtul köyü‘nde eskiden dedem yetiştirirdi.sadece biz değil köyümüzün tamamı enginar yetiştiriciliği ile uğraşırdık.her gün 15-20 kamyon dolusu enginarı istanbul‘a özellikle bayrampaşa haline gönderirdik daha sonra traktör işin içine girince bizim enginarlar birer ikişer kurudu.işçili ve diğer maliyetleride artınca köyümüz enginar tarlalarını bozdu onun yerine sebze meyve işleriyle uğraşmaya başladılar.köyde olmadığım zamanlarda enginarı çok sevdiğimden semt pazarlarından aldığım enginarlardan eski tadını alamıyordum;şimdi emekli oldum.neden eskisi gibi lezzetli değil diye biraz araştırdım.benim bildiğim enginar değişmiş 30 yılda yeni cinsler çıkmış.[1 kökten 28-30 kafa alınıyormuş] ayrıca enginar sulanmaya başlanmış [ilk dikildiği yıl kurumasın diye sulanır.Sonraki yıllarda sulanırsa temmuz ağustos aylarında dinlenmesi gerekir ki yeni sezona hazır olsun enginar kış aylarında bütün bitkiler uyurken o çalışır.bütün canlıların dinlenmeye ihtiyacı varsa enginarda dinlenmeli] böyle ufak tefek birsürü aksaklıklar gördüm.birde enginarın kellesinden daha çok sevdiğim piçleri var (yanlış anlaşılmasın eskiler öyle derdi şimdi yavruları da diyebiliriz) onları satan hiç kimse kalmadığından bulamaz olduk tabi üzülüyordum bende sağlığım el verdiği sürece bu işle uğraşmaya karar verdim sayfamızda zamanla paylaşımlarım olacak takip ederseniz sevinirim ilgilenenlere yardımım olursa ne mutlu bana.
- Category:
- Community